© XXX

Eluma caelatum

Determinatie
Vandel (1962), Hopkin (1991), Oliver & Meechan (1993), Berg & Wijnhoven (1997), deze website.

Verspreiding in buurlanden
België: zeer zeldzaam (Lock 2000); Groot-Brittannië: zeer zeldzaam, in het zuidoosten (Harding & Sutton 1985); niet in Duitsland.

Verspreiding in Nederland (kaarten)
In 1994 werd Eluma caelatum voor het eerst in Nederland aangetroffen, op een dijk bij de Kaloot ten oosten van Vlissingen. Inmiddels is hij bekend van de noordkant van Schouwen-Duiveland, Noord-Beveland, Walcheren, Zuid-Beveland en Zeeuws-Vlaanderen. Er is slechts één ‘binnenlandse’ vondst bekend bij IJzendijke in Zeeuws-Vlaanderen, op 10 km van de Westerscheldedijk. Hij is niet bekend van de kusten van Noord- en Zuid-Holland.

Status
Oorspronkelijk (1a), cultuurvolger? Zeldzaam. Het synantrope karakter van de vindplaatsen, alsmede het ontbreken van historische waarnemingen van E. caelatum doen vermoeden dat het een aangevoerde soort is. Gezien de reeds behoorlijk wijde verspreiding in Zeeland is het echter waarschijnlijk dat hij hier reeds vele jaren aanwezig is. Waar hij voorkomt is hij meestal opvallend gemakkelijk te vinden en is hij vaak de dominante soort. De noordelijke verspreidingsgrens van deze landpissebed ligt in Nederland, maar het is niet duidelijk of deze in Zeeland ligt of dat de soort ook voorkomt op Goeree-Overflakkee, Voorne of de Maasvlakte. Onbekend is of hij daadwerkelijk ontbreekt op Tholen en Sint Philipsland en in Oost-Zeeuws-Vlaanderen. Bij Amsterdam, op de Hollandse stranden en op de Waddeneilanden is tevergeefs naar deze pissebed gezocht.

Literatuur
Harding & Sutton (1985: ecologie), Tempelman & Berg (1997: verspreiding & ecologie), Berg & Kroon (1999: verspreiding & ecologie), Berg et al. (2008).

---> ecologie