© Theodoor Heijerman

Armadillidium vulgare

Habitat
Armadillidium vulgare is een eurytope pissebed, met een duidelijk voorkeur voor synantrope locaties. Deze soort wordt aangetroffen op zowel droge zonbeschenen muren als aan zeer natte oevers, al zijn de aantallen onder zeer vochtige omstandigheden een stuk lager.

In tuinen, parken, bossen en ruderale terreinen is hij te vinden onder stenen, hout en afval. Soms leven ze in kassen. Hij wordt zelden aan het strand aangetroffen en lijkt te ontbreken in laag- en hoogveengebieden.

Ecologie
Armadillidium vulgare is goed bestand tegen uitdroging. De relatieve luchtvochtigheid van een besloten dagrustplaats kan, door directe bestraling door de zon, zo hoog oplopen dat de dieren moeten verhuizen. In de zomer is A. vulgare daarom vaak overdag lopend in de volle zon waar te nemen.

Als kalkminnende soort is hij duidelijk algemener op kalkrijke bodems, (van zand tot klei). In grote aantallen kan hij schade aan gewassen aanrichten, met name in de aardbeienteelt. In droge omstandigheden wordt hij samen met Porcellio spinicornis en P. scaber aangetroffen.

Onder iets vochtigere omstandigheden kunnen we Oniscus asellus en Philoscia muscorum aan dit rijtje toevoegen. In Zuid-Limburg komt hij in kalkgraslanden samen met A. pictum, A. opacum en Trachelipus rathkii voor.

Bron: Berg et al. (2008).

---> determinatie